Merhaba. Ufuk’tan selam olsun bayan arkadaşlara. 33 yaşındayım. İlk defa evlilik kararı aldık bakalım iyi mi ettik kötü mü edeceğiz. Çevrem ve ailemden tam destek var. Hayırlısı ile bu süreci en iyi şekilde atlatmak istiyorum. Bazı beklentilerim var. Eşim ister çalışsın ister çalışmasın, sadık olmalıdır. Ben zaten çalışıyorum ikimize de yeter. Ama yok ben illa çalışacağım diyorsa başımın üzerinde yeri var. Bakımlı bir erkek olduğumu da söylemek istiyorum.
Onun dışında güzel bakan güzel görür arkadaşlar. Benim bakışlarım sert olsa da bir o kadar da şirindir. Kıskanılan biriyim çevremde. Bunun dışında öyle anlatacak meselem yok. Büyük şehrin uğultusu arasında kayboluyoruz çoğu zaman. Artık hasretlik bitmelidir, yüreğimdeki bayanla karşılaşmam gerekir. İşte o zaman doğum günüm olacak.
Bir de şöyle bir durum var, gelen bayan tanıyıp sonra kayboluyor ortadan. Bunu yapmayın olur mu? Yani şöyle diyebilirsiniz; Ufuk yok bu iş olmayacak herkes yoluna baksın arkadaşım falan. Ama birden gidince insan değişik oluyor işte canı sıkılıyor falan filan. Haydi bana eyvallah.
Merhaba nasılsınız?