Mutlu benim adım. Keşke ismim gibi olsaydım. Daraltmayayım ilk cümleden haklısınız arkadaşlar. Dul bir kadınım ve sadece arkadaş arıyorum. Öyle dayanılmaz bir dönemdeyim ki bu yalnızlık beni arkadaş bulmaya itti. Bu zamana kadar gerçekten birçok kişiyle tanıştım ancak alışamadım mı diyeyim ne diyeyim. Güven problemim var. Bunu çözmemiz gerek önce. Herkes yazar sorar ve oturmak ister. Ama ben ölçerim, tartarım, gözlerine bakarım sonra karar veririm.
Daha önceleri büyük sorunlar yaşamadım elbette ama takıntı hastalığı var şu sıralar. Bu bana denk gelmesin gerçekten sabrım kalmadı. Birisi bana yazacaksa önce ciddi olacak. Kendisiyle ilgili bir şeyler anlatmaya başlamayacak. Yani içinde bulunduğumuz çağda herkes kendini düşünüyor.
Egoizm almış başını gidiyor. Bu nasıl iş ya gerçekten? Arkadaşım senle ben eşitiz eşit. Yok öyle ben çok güzelim de o bana yakışmaz falan. Sen iç güzelliğe bakmayı dene önce. Kendim için demiyorum bunları ayrıca. Birkaç kez yaşadık tabi saçma sapan şeyler. Haliyle evlenme gibi bir amacım asla olmayacak. Kafa dengi bir arkadaş bulup güzelce eğlenerek yaşamaya devam etmek istiyorum.